Στη γειτονιά που πέρασα τα πιο πικρά μου χρόνια,
στη γειτονιά που χόρτασα φαρμάκια και καημούς,
στη γειτονιά που άνθρωπος δε μου 'δειξε συμπόνια,
στη γειτονιά που πόνεσα, ας μη με φέρνει ο νους.
Ρημαγμένη γειτονιά
απ' της φτώχειας το μελτέμι,
όταν θα σε θυμηθώ,
η φτωχή καρδιά μου τρέμει.
Στη γειτονιά μου βράδιαζε προτού να ξημερώσει
και ο Θεός δε γύρισε ποτέ του να τη δει.
Ο ήλιος δεν κατέβηκε το δάκρυ να στεγνώσει
και κλείδωνε τα όνειρα της πίκρας το κλειδί.
Ρημαγμένη γειτονιά
απ' της φτώχειας το μελτέμι,
όταν θα σε θυμηθώ,
η φτωχή καρδιά μου τρέμει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου